14 March 2010

High On Fire – Snakes For The Divine

Με το Death Is This Communion οι High On Fire απέκτησαν τον σεβασμό των πάντων και καθιερώθηκαν ως ένα από τα πιο δυνατά σχήματα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στον ευρύτερο χώρο του underground και ταυτόχρονα έκαναν και αυτό το βήμα παραπάνω που θα τους συμπεριλάβει στην ελίτ των μεγάλων. Χρησιμοποιώντας αθλητικούς όρους το τρίο είναι από τις πιο «ζεστές» ομάδες και ο Matt Pike από τους πιο φορμαρισμένους παίχτες αυτή την περίοδο. Φυσιολογικά, η προσμονή και οι απαιτήσεις από την επόμενη δουλειά τους μεγάλες. Σχεδόν 3 χρόνια ήταν αυτά.
Κάνοντας μια πολύ έξυπνη ντρίπλα ο Matt, αλλάζει το μουσικό ύφος και αποφασίζει να μην βγάλει απλά το διάδοχο του Death Is This Communion . Αποφεύγει την παγίδα των άμεσων συγκρίσεων και των αέναων συζητήσεων ποιο είναι καλύτερο. Οπότε συγκρίσεις με τα προηγούμενα εξ ορισμού δεν γίνονται. Το μείγμα από sludge, doom, stoner διαφοροποιείται και η μπάντα κάνει στροφή στο metal θέτοντας ως στόχο να κατακτήσει και το ευρύ metal κοινό (αν δεν το έχει κάνει ήδη δηλαδή). 

Ο drummer, Des Kesnel, το μηχανάκι-μετρονόμος, φτάνει τα bpm στα κόκκινα. Ο μπασίστας Jeff Matz πλέον έχει δέσει με τους άλλους δύο και προετοιμάζει άριστα το έδαφος για τον Pike. Τα ωμά brutal φωνητικά δίνουν και παίρνουν, τα riff χτυπάνε αλύπητα από παντού και τα solo έρχονται σαν το κερασάκι στην τούρτα. Είναι απλά καταιγιστικός.
Το sludge υπόστρωμα υπάρχει στο ύφος των συνθέσεων , οι στροφές όμως ανεβαίνουν επικίνδυνα. Θα μπορούσα να πω ότι ο Pike φτιάχνει ένα νέο είδος, το power sludge. O δίσκος τα χώνει από την αρχή μέχρι το τέλος. Το ομώνυμο κομμάτι που ανοίγει το δίσκο προϊδεάζει για το τι έρχεται. Το Frost Hammer, που είναι και το πρώτο single χτυπάει αλύπητα. Το Bastard Samurai , αργό και επιβλητικό, με riffάρες που θυμίζουν το προηγούμενο album και για μένα το καλύτερο του δίσκου. Το Ghost Neck είναι o φόρος τιμής στους απανταχού thrashers. Το The Path είναι ένα μικρό instrumental διάλλειμα στα μισά για να πάρουν ανάσες. Ακολουθούν τα Fire, Blood & Plague και How Dark We Pray αντικατοπτρίζουν κατά τον καλύτερο τρόπο το ύφος του δίσκου. Το album κλείνει με το επικό Holy Flames Of The Fire Spitter, το οποίο φτύνει κυριολεκτικά ένα από τα καλύτερα riff του δίσκου.
Εν κατακλείδι , ο δίσκος ίσως να μην είναι αυτό που περίμεναν κάποιοι. Εϊναι όμως σίγουρα ό,τι πιο δυνατό έχουν κυκλοφορήσει μέχρι τώρα, όπως άλλωστε έλεγε και ο ίδιος ο Pike.
Δεν ξέρω αν θα έχει την ίδια απήχηση με τον προκάτοχό του, ένα όμως είναι σίγουρο. Οι High On Fire καθιερώνονται ως ένα από τα καλύτερα και πιο δυνατά power- trio που υπάρχουν.

 
Βαθμολογία : Πάρε να 'χεις

 

2 comments:

mamanis said... Mar 14, 2010, 5:49:00 PM

Έτσι ακριβώς.
\m/

libero said... Mar 16, 2010, 4:49:00 PM

Δισκάρα. Ο ξεδοντιάρης και η παρέα του μας στείλανε κανονικά. Όσο το ακούω τόσο πορώνομαι.

Post a Comment